خبرگزاری دید: دهها هزار از افغانستانیهای تازهوارد اکنون فاقد حمایت قانونی دائم هستند. پایان وضعیت «حمایت موقت مهاجران» (TPS) که توسط دولت دونالد ترامپ لغو شد، بیش از ۱۲ هزار افغانستانی را با خطر بازگشت روبهرو کرده است.
چهار سال پس از سقوط کابل، بسیاری از افغانستانیهایی که در کنار نیروهای آمریکایی خدمت کرده بودند، اکنون در خاک ایالات متحده با خطر بازداشت و اخراج روبهرو هستند. سرنوشت «مصطفی»، یکی از این افراد، نماد خیانت تکرارشدهای است که افغانها از سوی آمریکا تجربه کردهاند.
مصطفی که سالها در افغانستان بهعنوان همکار نیروهای آمریکایی خدمت کرده بود، پس از سقوط کابل به امید امنیت و زندگی تازه به آمریکا پناه آورد. اما او ماهها را در بازداشتگاه اداره مهاجرت و گمرک (ICE) گذراند. او به خبرنگاران گفت: «وقتی نگهبان گفت اینجا زندان فدرال است، ترسی عجیب در دلم افتاد. اینجا هیچ شباهتی به تصویری که از آمریکا در ذهنم داشتم، نداشت.»
از وعدهٔ پناه تا زندان و اخراج
بر اساس برنامهٔ «Operation Allies Welcome» یا «عملیات خوشآمدید به متحدان»، هزاران افغانستانی که در معرض خطر انتقام طالبان قرار داشتند – از مترجمان و کارمندان دولتی گرفته تا فعالان حقوق بشر – به آمریکا منتقل شدند. این افراد امیدوار بودند در کشوری که سالها به آن خدمت کرده بودند، زندگی تازهای بسازند. اما حالا بسیاری از آنها بدون هیچ وضعیت اقامتی مشخص، زیر سایهٔ ترس از اخراج زندگی میکنند.
به گفتهٔ فعالان مدنی، دهها هزار از افغانستانیهای تازهوارد اکنون فاقد حمایت قانونی دائم هستند. پایان وضعیت «حمایت موقت مهاجران» (TPS) که توسط دولت دونالد ترامپ لغو شد، بیش از ۱۲ هزار افغانستانی را با خطر بازگشت روبهرو کرده است.
وعدههای دروغین
کانگرس آمریکا بارها طرحی دوحزبی بهنام «قانون تحقق وعدهها به متحدان افغان» (Fulfilling Promises to Afghan Allies Act) را برای اعطای اقامت دائم به این افراد مطرح کرده است، اما این طرح تاکنون در بنبست سیاسی گرفتار مانده است. با تشدید سیاستهای مهاجرتی دولت ترامپ و افزایش بازداشتها، خطر اخراج افغانستانیها تشدید شدهاست.
در حال حاضر، بیش از ۵۹ هزار نفر در بازداشتگاههای ادارهٔ مهاجرت (ICE) نگهداری میشوند. گزارشها حاکی از افزایش «دستگیریهای هدفمند» در منازل، محل کار و خیابانهاست — روندی که نهادهای حقوق بشری آن را «آزار سیستماتیک مهاجران» توصیف میکنند.
صدای افغانستانیها از دل بازداشتگاه
مصطفی از دوران بازداشتش چنین یاد میکند: «احساس ناامیدی و تنهایی شدیدی داشتم. فکر میکردم از سرزمینی پر از رنج فرار کردهام، اما اینجا هم در بند بودم.»
پس از ماهها انتظار، قاضی حکم آزادی او را بهدلیل مدت زمان بازداشت صادر کرد. مصطفی گفت: «وقتی شنیدم آزاد میشوم، میخواستم از خوشحالی بپرم. اما هنوز نمیدانم آیندهام چه خواهد شد.»
بدهی اخلاقی
فعالان مدنی میگویند آمریکا به افغانستانیها بدهکار است — نه فقط از منظر انسانی، بلکه بهدلیل نقشی که در بیثباتی کشورشان ایفا کرده است.
آمریکا نمیتواند خود را از مسئولیت فرار دهد. همانطور که سلاحهایش در دستان طالبان افتاد، اکنون بیتوجهیاش جان متحدان سابقش را تهدید میکند.
از جنگ بیستسالهای که به سقوط دوباره افغانستان انجامید تا بحران مهاجرتی کنونی، افغانستانیها سه بار قربانی سیاستهای آمریکا شدهاند: در میدان جنگ، در خروج شتابزده، و اکنون در خاک خودِ آمریکا.
مترجم: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
نویسنده: مدینه دانش
منبع: اینک ستیک – Inkstickmedia.com