با ادامه انتشار گزارشهای تأییدنشده درباره کشته شدن «نور ولی محسود» رهبر تحریک طالبان پاکستان (TTP) در کابل، رهبری مدنی و نظامی پاکستان باید سیاستی تدوین کند که از مرزهای این کشور محافظت کرده، امنیت داخلی را تثبیت کند و مانع شعلهورشدن درگیری بزرگ با افغانستان شود.
روز پنجشنبه انفجارهایی در پایتخت افغانستان شنیده شد، هرچند سخنگوی حکومت طالبان ادعا کرد که آسیبی وارد نشده است. وقتی از سخنگوی ارتش پاکستان (ISPR) در نشست خبری روز جمعه درباره خبر کشتهشدن محسود پرسیده شد، او نه آن را تأیید کرد و نه تکذیب، اما بار دیگر خواستار اقدام افغانستان علیه تروریستهای مستقر در خاک این کشور شد.
او همچنین افزود که پاکستان برای حفاظت از شهروندان و قلمروش «هر آنچه لازم باشد» انجام خواهد داد. یک روز قبل، وزیر دفاع نیز در نشست مجلس ملی این موضوع را مطرح کرده بود و گفت که دولت در حال بررسی اعزام هیئتی دیگر به کابل است تا طالبان را متقاعد کند «پناهگاههای امن» مورد استفاده تروریستها را برچینند.
با این حال، حمله به شبهنظامیان در آنسوی مرز بدون خطر نیست؛ زیرا میتواند اوضاع را با حکومت طالبان وخیمتر کند. پاکستان در این زمینه گزینههای چندانی ندارد.
در بُعد خارجی، به نظر میرسد بهترین مسیر این است که این پیام را هم بهصورت دوجانبه و هم با همکاری شرکای منطقهای چون چین، روسیه و ایران به طالبان افغان منتقل کند که پناه دادن به تروریستها هزینه خواهد داشت؛ از جمله کاهش فعالیتهای تجاری یا تنزل روابط دیپلماتیک.
باید به کابل گفته شود که وضعیت کنونی که تروریستها در خاک افغانستان پناه میگیرند و حکومت طالبان همچنان انکار میکند، قابل دوام نیست. اینکه طالبان افغان با «میهمانان» جنگجوی خود چه میکنند، مساله خودشان است، اما پاکستان و سایر همسایگان افغانستان باید اطمینان یابند که امنیتشان توسط این عناصر مخرب تهدید نخواهد شد.
در داخل کشور، علاوه بر اقدامات نظامی برای بازپسگیری مناطق از دسترفته از شبهنظامیان، لازم است عناصر مدنی «طرح عمل ملی» (NAP) را دنبال کند؛ طرحی که سخنگوی ارتش پاکستان نیز به آن اشاره کرد. این روندی بود که همه نهادهای حکومتی بر سر آن توافق داشتند.
ترجمه و تلخیص: سید طاهر مجاب – خبرگزاری دید
داون – Dawn