خبرگزاری دید: سرکوب مهاجران از روز نخست دولت ترامپ بخش اصلی اقدامات شدید و عامدانهٔ آن بوده است. این حمله، هرچند تلخ و تراژیک، مشابه بسیاری از تیراندازیهایی است که هر روز در آمریکا رخ میدهد، اما اکنون به دولت بهانهای دیگر داده تا مهاجرت را بهویژه از کشورهای سیاهپوست و قهوهایپوستنشین متوقف کند.
مردی با نام رحمانالله لکنوال ممکن است سرنوشت تمام پناهندگان افغانستانی در آمریکا را بهخطر انداخته باشد. این هفته، درست زمانی که آمریکاییها برای تعطیلات شکرگزاری درحال سفر بودند، تیراندازیای در نزدیک کاخ سفید رخ داد.
گزارشها حاکی است که لکنوال که هزاران کیلومتر از محل اقامتش در ایالت واشنگتن سفر کرده بود، به یک عضو زن گارد ملی شلیک کرد؛ او بعداً جان باخت. یک عضو مرد گارد نیز مجروح شد. سایر نیروهای گارد ملی به لکنوال تیراندازی کردند و به این حمله پایان دادند. نیروهای گارد ملی در چند هفته گذشته بنا به دستور رئیسجمهور دونالد ترامپ، برای مقابله با آنچه او «وضعیت اضطراری جنایی» خوانده، در واشنگتن دیسی مستقر شدهاند.
گزارشها نشان میدهد که رحمانالله لکنوال ۲۹ ساله، که در ۲۰۲۱ از طریق برنامه «خوشآمدگویی به متحدان» وارد آمریکا شده بود، امسال پناهندگی دریافت کرده بود. او پیش از بازگشت طالبان به قدرت، با سازمان سیآیای در افغانستان همکاری میکرد. اما این واقعیت برای دولت ترامپ اهمیتی ندارد؛ دولتی که فوراً از این حمله برای زیر سوال بردن ورود پناهندگان افغانستانی گریخته از حکومت طالبان به آمریکا استفاده کرد.
ساعاتی پس از حمله، مقاماتی از دولت ترامپ مانند کش پاتل، رئیس افبیآی FBIمدعی شدند که هزاران پناهنده تحت دولت بایدن وارد آمریکا شدهاند و فرآیند بررسی سوابق آنها را زیر سوال بردند. در حالیکه در واقعیت، پناهندگان و دارندگان ویزا پیش از ورود به آمریکا از سختگیرانهترین مراحل بررسی امنیتی عبور میکنند. به لحاظ سیاسی، این روایتسازی از حادثهای تراژیک، فرصتی برای ترامپ فراهم کرده تا گفتمان ضدمهاجرتی خود را تقویت کند؛ فرصتی مطلوب برای دولتی که بهدلیل عملکرد ضعیف اقتصادی تحت فشار انتقاد قرار دارد.
ترامپ در واکنش اولیه گفت: «ما باید تکتک بیگانگانی را که تحت دولت بایدن از افغانستان وارد کشور شدهاند دوباره بررسی کنیم و هر اقدام لازم را برای اخراج هر بیگانهای از هر کشوری که در اینجا جایی ندارد یا سودی برای کشور ندارد، انجام دهیم.»
او افزود: «اگر نتوانند کشور ما را دوست داشته باشند، ما آنها را نمیخواهیم.»
پس از این سخنان، برخورد دولت بسیار سریع آغاز شد. اداره خدمات شهروندی و مهاجرت آمریکا (USCIS) در پیامی در ایکس اعلام کرد: «پردازش تمامی درخواستهای مهاجرتی مرتبط با اتباع افغانستان تا اطلاع بعدی متوقف شدهاست.»
گزارشهای رسانهای میگویند این توقف نهتنها همه افغانستانیهایی را که تلاش میکنند از طریق پناهندگی یا گرینکارت در آمریکا بمانند تحت تأثیر قرار میدهد، بلکه شامل کسانی نیز میشود که به آمریکا در جنگ ۲۰ ساله افغانستان کمک کردند و هنوز در کشورهای ثالث در انتظار پردازش پروندههایشان در برنامه «ویزای مهاجرت ویژه» هستند؛ یکی از معدود مسیرهای باقیمانده برای افغانستانیهایی که آمریکا به آنها وعده امنیت داده بود.
ترامپ روز پنجشنبه در تروثسوشال نوشت: «من مهاجرت از همه کشورهای جهان سوم را بهطور دائمی متوقف خواهم کرد تا سیستم آمریکا بتواند کاملاً بازیابی شود.»
سرکوب مهاجران از روز نخست دولت ترامپ بخش اصلی اقدامات شدید و عامدانهٔ آن بوده است. این حمله، هرچند تلخ و تراژیک، مشابه بسیاری از تیراندازیهایی است که هر روز در آمریکا رخ میدهد، اما اکنون به دولت بهانهای دیگر داده تا مهاجرت را بهویژه از کشورهای سیاهپوست و قهوهایپوستنشین متوقف کند.
درست چند روز پیش از این اعلامیه، USCIS اعلام کرده بود که شهروندان هائیتی که بهدلیل بحرانهای کشورشان از وضعیت «حمایت موقت» (TPS) برخوردار بودند، سال آینده دیگر واجد شرایط استفاده از آن نخواهند بود. برخورد اکنون بر افغانستانیها ـ و شایعاتی مبنی بر گسترش آن به پناهندگان سومالیایی ـ کاملاً در جهت تفسیر ترامپی از آمریکا بهعنوان کشوری سفیدپوست و مسیحی است.
بازندگان اصلی، البته، افغانستانیهایی هستند که انتخاب کردند در کنار آمریکا بایستند و باور داشتند که امنیتشان تضمین خواهد شد. اکنون یک اقدام از سوی یک فرد که ممکن است بیمار روانی باشد نه افراطی، برای نابودی سرنوشت همه آنها کافی است.
همانطور که استعمارگران روزگاری چنین کردند، استعمارگران نو نیز چنین میکنند: قولها را زیر پا میگذارند، فداکاریها را بیارزش میکنند و پس از حرکت بهسوی مأموریتهای جدید، جنگهای قدیمی را فراموش میکنند. این مساله بهویژه از آن جهت صادق است که قدرتگیری طالبان در افغانستان هر روز یادآوری میکند که جنگ ۲۰ ساله و هزینه تریلیون دالری آمریکا عملاً بینتیجه بوده و هیچ پیروزیای بههمراه نداشتهاست.
هزاران افغانستانی و دیگران احتمالاً دیگر هرگز به آمریکا راه نخواهند یافت. در یک لحظه، حضور آنها لکهدار شد، «نامطلوب» خوانده شدند و اکنون مجبورند بار دیگر در جهانی خصمانه و آکنده از بیگانههراسی راهی برای زنده ماندن پیدا کنند.
مترجم: سید طاهر مجاب – خبرگزاری دید
نویسنده: رفیعه زکریا
منبع: داون – Dawn