خبرگزاری دید: آشکار است که دولت ترامپ از حادثه تیراندازی هفته گذشته که در آن دو سرباز گارد ملی هدف قرار گرفته شد، برای تشدید محدودیتها بر پناهندگی و مهاجرت استفاده میکند. فرد مظنون، یکی از نیروهای سابق امنیتی افغانستان، ارتباطاتی با نیروهای امریکایی داشت که در ۲۰۲۱ وارد امریکا شد. پس از تیراندازی واشنگتن، ایالات متحده تمام درخواستهای پناهندگی را متوقف کرد.

علاوه بر این، ممکن است ممنوعیت سفر امریکا به بیش از ۳۰ کشور ــ عمدتاً کشورهای موسوم به «جهان سوم» به تعبیر رئیسجمهور امریکا ــ گسترش یابد. وزیر امنیت داخلی امریکا اعلام کرده که «مهاجمان خارجی» که «مزایای متعلق به امریکاییها را میربایند» دیگر خوشآمد نیستند. با این حال، این لفاظیهای ریاکارانه و بیگانههراس خیلی راحت یک واقعیت حیاتی را نادیده میگیرد: بسیاری از پناهجویان و مهاجرانی که راهی سواحل امریکا شدهاند، از کشورهایی میآیند که خود امریکا و متحدان غربیاش با مداخلات نظامی آنها را ویران کردهاند.
از میان ۱۹ کشوری که اکنون بهطور ویژه تحت نظارت قرار گرفتهاند، افغانستان، لیبیا، کوبا, یمن و ونزویلا همگی تلاشهای تغییر رژیم یا حملات مسلحانه امریکا را تجربه کردهاند؛ برخی از این دولتهای «دشمن» سقوط کردهاند و برخی نه. از امریکای لاتین تا خاورمیانه، ایالات متحده و متحدانش دهههاست که برای وادارکردن دولتهای سرسخت به تسلیم، رفتارهای بیثباتکننده داشتهاند. بسیاری از این کشورها، از جمله سوریه و عراق، و چه رسد به افغانستان، در این روند نابود شدهاند.
اکنون اگر مردم این کشورهای ویرانشده به امریکا یا اروپا پناه میآورند، به آنها گفته میشود که دور بمانند. طنز تلخ ماجرا آنجاست که حتی کسانی که در دوره اشغال افغانستان با نیروهای امریکایی همکاری کردهاند نیز ممکن است بازگردانده شوند. این افراد در حکومت طالبان «همکار دشمن» تلقی میشوند و بازگرداندن آنها ــ مانند فعالان حقوق بشر ــ حکم محکومیت به مرگ را دارد.
تنفر ترامپ از مهاجران شناختهشده است. او در دور نخست ریاستجمهوریاش دیوار مرزی با مکزیک را تبلیغ کرد و مهاجران را «قاتل» و «متجاوز» لقب داد. با این حال، او درهای امریکا را برای سفیدپوستان آفریقای جنوبی ــ به بهانه خیالی «نسلکشی سفیدپوستان» ــ گشودهاست. موضع ضد مهاجرت او آشکارا با نژادپرستی آغشته است، زیرا سرزنش «دیگران» بهویژه رنگینپوستان برای ناکامیهای داخلی، آسانتر است. نیروهای راست افراطی در سراسر غرب نیز همین دیدگاهها را تکرار میکنند.
بدون شک، افرادی که قانونشکنی میکنند باید پاسخگو باشند، اما غرب نباید به بهانه این موارد، برنامههای گسترده ضد مهاجرتی به راه اندازد؛ بهویژه زمانی که خود کشورهای غربی در ویرانی سرزمینهای مبدأ مهاجران نقش داشتهاند. بهطور خاص، امریکا و سایر کشورهای غربی مسوولیتی اخلاقی دارند تا پناهجویان افغانستان ــ از جمله کسانی که اکنون در پاکستان هستند و در دوران حضور نیروهای خارجی با آنها همکاری کردهاند را بپذیرند.
سید طاهر مجاب ـ خبرگزاری دید
داون – Dawn