کاغذپران بازی – کابل – احمد ظاهر

کاغذپران بازی «بادبادک بازی» یکی از سرگرمی‌های جوانان و نوجوانان افغانستان به شمار می‌رود و نگاه هر تازه واردی را به خود جلب می‌کند. چرخه گرفتن، تار دادن، جنگ انداختن کاغذپران و در نهایت دویدن به دنبال کاغذپران آزاد شده، بخشی از این سرگرمی را تشکیل می‌دهد.
به گزارش خبرگزاری دید، در سال‌های حاکمیت طالبان کاغذپران بازی ممنوع قرار داده شده بود، اما بعد از سرنگونی حکومت طالبان، بازار کاغذپران بازی نیز گرم‌تر از همیشه شده است. به باور بسیاری، کاغذپران بازی از هندوستان وارد افغانستان شده است.
در میان این پرنده‌های بی‌جان نیز تفاوت‌هایی وجود دارد. یکی از مشخصه‌های اصلی کاغذپران خوب، کمان استفاده شده در ساخت آن است. کمان کاغذپران خوب باید انعطاف و سبکی لازم را برای پرواز داشته باشد.
کاغذ آن با نقش و نگار آراسته می‌شود. در گذشته‌های دورتر، پیام‌های عاشقانه و صمیمانه بر روی کاغذپران، خریداران بیشتری داشته است اما سیاست با بال‌های کاغذین گُدی‌پران، به آسمان نیز راه یافته است. به مناسبت‌های مختلف، از کاغذپران برای شعارنویسی استفاده می‌گردد.
تار کاغذپران، اهمیت خاص خود را در کاغذ‌پران بازی دارد. این تار که در اکثر موارد هزاران متر طول دارد، به وسیله ماشین مخصوصی بر روی چرخه گُدی‌پران قرار می‌گیرد.
جنگ انداختن و «آزادی» گرفتن از جنبه‌های اصلی گُدی‌پران بازی است. دو کاغذپران به هم نزدیک شده و گُدی‌پران بازها تلاش می‌کنند تا تار کاغذپران رقیب را بریده و آن را به زمین بیندازند. در این گیرودار، تماشاچیان با هلهله و شادی، منتظر نتیجه این جنگ می‌مانند تا گُدی‌پران آزاد شده را به دست آورند.
فرشید، از جمله جوانانی که دوست ندارد تصاویر او را داشته باشیم، در کنار این‌که علاقه فراوان به گُدی‌پران بازی دارد، دوست دار آواز خوان محبوب افغانستان، احمد ظاهر نیز است. او می گوید:« خودم سفارش می‌دهم که تصویر احمد ظاهر« جان» را روی گُدی‌پران چاپ کنند.»
«جنگ» و «آزادی» در آسمان کابل، ساعت‌تیری و یا سرگرمی روزانه جوانان است. گُدی‌پران آزاد شده، سرگردان به زمین می‌آید و اولین دست، آزادی را می‌گیرد. در این سرگرمی، جنگ طولانی نیست و آزادی به دست آمده نیز برای جنگی دیگر به فضا رها می‌شود.
اختر سهیل_ خبرگزاری دید کابل