اسلایدشوافغانستانتحلیلترجمهخبرسیاستمنطقه

در دهلیزهای قدرت پاکستان، یک پرسش؛ با کابل تعامل کنیم یا نکنیم؟

مترجم: سید‌طاهر مجاب – خبرگزاری دید

خبرگزاری دید: “تعامل با طالبان افغانستان نه تنها برای ثبات داخلی پاکستان، بلکه برای اطمینان از این‌که افغانستان در منطقه منزوی نمی‌شود، ضرور است… اگر پاکستان روابط خود را با طالبان افغانستان قطع کند، مرتکب اشتباه می‌شود، که این امر اجازه می‌دهد. کشورهای غیردوست حضورش را در افغانستان” تقویت کنند.

در دهلیزهای قدرت پاکستان، یک پرسش؛ با کابل تعامل کنیم یا نکنیم؟

جلسه پیشاور
اوایل این هفته، نمایندگان چندین حزب سیاسی با جنرال عاصم منیر، رییس ستاد ارتش پاکستان در پیشاور دیدار کردند تا موافقت حکومت‌سرپرست افغانستان برای انجام مجموعه‌ای از حملات فرامرزی، من جمله هدف قرار دادن تحریک طالبان پاکستان (TTP) را کسب نمایند. رهبری سیاسی “پیشنهاد تعامل با حکومت موقت افغانستان” را داد – چه رسمی یا غیر رسمی. به نظر می‌رسد مطبوعات موافق هستند از انجایی که افغانستان یک کشور همسایه است ارتباطات ضروری است زیرا کشورهای دیگر نیز شروع به تعامل کرده‌اند.
روزنامه داون (۱۶ جنوری) نوشت، “تعامل با طالبان افغانستان نه تنها برای ثبات داخلی پاکستان، بلکه برای اطمینان از این‌که افغانستان در منطقه منزوی نمی‌شود، ضرور است… اگر پاکستان روابط خود را با طالبان افغانستان قطع کند، مرتکب اشتباه می‌شود، که این امر اجازه می‌دهد. کشورهای غیردوست حضورش را در افغانستان” تقویت کنند.
به نظر می‌رسد که حضور رییس ستاد ارتش پاکستان در پیشاور نیروهایی را که با تروریزم در منطقه خیبر پختونخوا مبارزه می‌کنند، نیز روحیه داده است. نیشن (۱۴ جنوری) بار دیگر تاکید کرد، “تعامل با رهبری سیاسی این ایالت برای تأمین حمایت کامل و تشویق آن‌ها برای انتقال این عزم به رای‌دهندگان‌شان یک گام اساسی است”. این نشست نه تنها تعهد نظامی بلکه عزم سیاسی و غیرنظامی را برای مبارزه با تروریزم تقویت می‌کند.

نشست جهانی آموزش
شهباز شریف نخست‌وزیر میزبان نشست «کنفرانس بین‌المللی آموزش دختران در جوامع مسلمان» در اسلام‌آباد بود تا در مورد چالش‌هایی که اغلب مانع دسترسی زنان به تحصیل در جوامع مسلمان می‌شود، بحث کند. نرخ باسوادی زنان پاکستان ۴۹ درصد است و حدود ۲۲.۸ میلیون کودک در حال حاضر از مکتب بازمانده اند. ملاله یوسف‌زی برنده جایزه نوبل و فعال آموزشی نیز در این کنفرانس حضور داشت.
دیلی تایمز (۱۶ جنوری) در مورد این وضعیت ناگوار چنین اظهار نظر کرد: “با تشدید بحران، پاکستان از نظر برابری جنسیتی در زمینه آموزش در زمره پایین‌ترین کشورهای جهان قرار دارد… در مواجهه با چنین واقعیت‌های دلهره‌آور، باید وعده‌های مکرر داده شده را زیر پرسش برد.” نهادهای حاکم هر سال اعلامیه‌هایی مبنی بر تعهد به اصلاحات آموزشی ارایه می‌کند. با این حال، تغییرات دگرگون‌کننده‌ای که به‌شدت مورد نیاز است تا حد زیادی مبهم باقی می‌ماند.”
اکسپرس تریبون (۱۴ جنوری) از جهان اسلام خواست که گرد‌هم آیند و برای آموزش دختران و زنان مبارزه کنند. این نشریه نوشت: “در صحنه بین‌المللی، جنبش به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی به‌عنوان یک جنایت بر اساس قوانین بین‌المللی، گامی مهمی در جهت پاسخگو ساختن کسانی است که بر اساس شیوه‌های تبعیض‌آمیز دختران را از تحصیل محروم کرده‌اند. کشورهای مسلمان باید با یکدیگر همکاری کنند تا بهترین شیوه‌ها را به اشتراک بگذارند و یکدیگر را برای پیشرفت در آموزش دختران مسئول بدانند.»

چارچوب مشارکت کشوری
بانک جهانی ۲۰ میلیارد دالر را برای توسعه بلندمدت، فراگیری و ثبات به پاکستان متعهد شده است. این سرمایه‌گذاری برای حل اساسی‌ترین چالش‌ها مانند تامین آب پاک، خدمات بهداشتی، و آموزش و همچنین چالش‌های ساختاری شامل سرمایه‌گذاری خصوصی و هزینه‌های عمومی است. چارچوب ۱۰ ساله مشارکت کشوری (CPF) اولین اقدام گسترده در نوع خود برای پاکستان از سال ۱۹۵۰ به اینسو است که بر “ساخت سرمایه انسانی” و “توجه به حوزه‌هایی مانند تغذیه، بهداشت، آموزش و توانمندسازی” تمرکز دارد.
چرا چنین سرمایه‌گذاری‌هایی، به‌ویژه در زمان‌های اخیر، برای پاکستان حیاتی است:
با توجه به این‌که دولت پاکستان مجبور شده است تحت برنامه وام جدید صندوق بین‌المللی پول و توافقات بین‌المللی برای جلوگیری از ورشکستگی، اقدامات ریاضتی را اجرا کند، اما بودجه توسعه‌ای به‌شدت کاهش یافته است. این وضعیت باعث شده است که پروژه‌های توسعه حیاتی به بخش خصوصی و سازمان‌های غیردولتی واگذار شود. با این‌که تلاش‌های آن‌ها ارزشمند است، اما این اقدامات پراکنده و ناکافی هستند تا نیازهای گسترده‌تر این کشور را برآورده کنند.
موفقیت برنامه‌ای در این مقیاس چه تاثیری می‌تواند برای کشوری مانند پاکستان داشته باشد که با بحران شدید اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کند و بحران اقلیمی نیز آن را تشدید کرده است.
اگر هماهنگی‌های لازم و نیروی کار مناسب در چارچوب برنامه بانک جهانی فراهم شود، این برنامه می‌تواند به ۷۵ میلیون نفر کمک کند تا با خطرات سیل و بلایای طبیعی مقابله کنند و تاثیرات متقابل تغییرات اقلیمی را بهتر درک کنند. علاوه بر این، ۱۰ گیگاوات ظرفیت انرژی تجدیدپذیر نیز به دست خواهد آمد.

نویسنده: آدیا گویال
منبع: ایندین اکسپرس – Indian Express

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا