خبرگزاری دید: به نظر می‌رسد حکومت امریکا بر این باور است که می‌تواند از طریق رهبران سیاسی طالبان در کابل به اهدافش دست یابد و رهبری عالی در قندهار را نادیده بگیرد.
امریکا جوایز تعیین‌شده برای سه عضو شبکه حقانی، به‌شمول سراج‌الدین حقانی، وزیر داخله حکومت سرپرست را حذف کرده است؛ جایزه‌ای به مبلغ ۱۰ میلیون دالر برای اطلاعاتی که منجر به بازداشت او شود. سراج‌الدین حقانی همراه با برادرش، عبدالعزیز حقانی و پسر کاکا‌یش، یحیی حقانی، به‌دلیل دست داشتن در برخی حملات مرگبار علیه حکومت پیشین افغانستان، تحت تعقیب بود.
نام‌های این سه نفر از وب‌سایت وزارت امور خارجه امریکا در بخش جوایز برای تروریست‌های بین‌المللی حذف شده است. عبدالعزیز، معاون سراج‌الدین و رییس گروه انتحاری است. بدرالدین، برادر دیگرشان در ۲۰۱۲ توسط حمله پهپادی ایالات متحده کشته شد.
ذاکر جلالی، یکی از مقامات وزارت خارجه طالبان، اظهار داشت که حذف این جوایز که در ازای آزادی یک گروگان امریکایی انجام شده، نشان می‌دهد دو طرف در حال عبور از تأثیرات دوران جنگی و برداشتن گام‌های سازنده برای پیشرفت در روابط دوجانبه هستند.
جلالی گفت: «تحولات اخیر در روابط افغانستان و ایالات متحده نمونه خوبی از تعامل واقع‌بینانه و عمل‌گرایانه بین دو حکومت است.»
انس حقانی، برادر دیگر سراج‌الدین، از حذف این جوایز استقبال و ابراز امیدواری کرده است که روابط بین ایالات متحده و طالبان به‌‌تدریج دوستانه‌تر شود.
به گفته برخی تحلیل‌گران، این اقدام بخشی از تلاش‌ها برای عادی‌سازی روابط حکومت طالبان با امریکا پس از خروج نیروهای ایالات متحده از افغانستان و بازگشت دوباره این گروه به قدرت است.
نخستین حکومت ترامپ در ۲۰۲۰ توافقنامه‌ای را با طالبان در دوحه، قطر امضا کرد. گفته می‌شود که زلمی خلیل‌زاد، مذاکره‌کننده وقت امریکا، در صورت تصمیم این کشور برای بازگشایی نمایندگی دیپلماتیک در کابل، به‌عنوان سفیر امریکا در افغانستان تحت کنترول طالبان منصوب خواهد شد.
در ماه‌های اخیر، چندین کشور روابط خود را با افغانستان از سر گرفته‌اند. به‌عنوان مثال، جاپان در اواخر ماه فبروری از یک هیأت طالبان استقبال کرد، در حالی که کشورهای دیگری مانند چین و روسیه موافقت کرده‌اند نمایندگان دیپلماتیک طالبان را بپذیرند.
مایکل کوگلمن، مدیر انستیتوت جنوب آسیا در مرکز ویلسون، اظهار داشت: «ایالات متحده اهداف محدودی در افغانستان دارد – آزادی گروگان‌ها، بازپس‌گیری تجهیزات و احتمالاً جلب همکاری طالبان برای مقابله با داعش. حذف جوایز می‌تواند به‌عنوان یک مشوق عمل کند.»
ابراهیم باهیث، تحلیل‌گر گروه بین‌المللی بحران، در این مورد گفت: «برای طالبان، حذف تحریم‌ها مهم‌تر از به رسمیت شناخته شدن رسمی است. تحریم‌ها مانع تجارت و سفر می‌شوند. به همین دلیل است که آن‌ها این اقدام را پیروزی تلقی می‌کنند. دیپلماسی مبتنی بر معامله، هم برای طالبان و هم برای ترامپ مناسب است.»
تصمیم ایالات متحده از این جهت نیز حائز اهمیت است که نشان می‌دهد واشنگتن مایل به تعامل با رهبری شبکه حقانی (که عمل‌گراتر تلقی می‌شود) در مقایسه با مقامات مذهبی در قندهار است. ملا هبت‌الله آخوندزاده، که در قندهار مستقر است، همچنان تحت تعقیب دادکاه بین‌المللی عدالت به‌دلیل سرکوب زنان و دختران افغانستان قرار دارد.
کوگلمن در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «به نظر می‌رسد حکومت امریکا بر این باور است که می‌تواند از طریق رهبران سیاسی طالبان در کابل به اهدافش دست یابد و رهبری عالی در قندهار را نادیده بگیرد. این منطقی است؛ زیرا قندهار تعامل زیادی با غرب ندارد و درخواست‌های ایالات متحده (که شامل مسائل اجتماعی و ایدئولوژیک نمی‌شود) در حوزه صلاحیت مقامات کابل است.»
اختلاف میان سراج‌الدین حقانی و هبت‌الله آخوندزاده روزبه‌روز آشکارتر می‌شود. سال گذشته، سازمان ملل به سراج‌الدین حقانی اجازه داد به‌رغم تحریم‌های بین‌المللی به خارج از کشور سفر کند.
او به همراه سایر نمایندگان حکومت از جناح «عمل‌گرا» بیش از یک ماه در عربستان سعودی و امارات متحده عربی اقامت داشتند تا از تهدیدهای رهبر طالبان در قندهار دور بماند.
آخوندزاده مسوول صدور ده‌ها فرمان است که به‌طور پیوسته حقوق مردم افغانستان، به‌ویژه زنان افغانستان را محدود کرده است. علاوه بر این، او سلسله‌ای از فرامین را صادر کرده که به‌طور تدریجی تلاش کرده‌اند تا شبکه حقانی و حلقه نزدیک به آن را از قدرت‌شان به‌عنوان وزیران حکومت، محروم سازند.
شبکه حقانی در ماه‌های اخیر تلاش کرده است تا با محدودیت‌های اعمال‌شده بر زنان، به‌طور جدی مخالفت کند؛ به این امید که از طریق این اقدامات، حکومت آن‌ها بتواند از سوی جامعه جهانی به‌رسمیت شناخته شود.
مترجم: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
منبع: آسیانیوز – AsiaNews