«تحفه به مردم امریکا» هنرمند افغانستانی ۲۰ تن زباله از کابل به واشنگتن می‌فرستد
این زنجیره شامل مسیرها در امتداد بندرها و شهرهای جهان می‌شود که تسلیحات و سربازان امریکایی از طریق آن برای جنگ به افغانستان آمدند. وقتی این محموله وارد خاک ایالات متحده شود، هزاره آن را «هدیه به مردم امریکا» می‌نامد
ترجمه و تلخیص: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
خبرگزاری دید: «عزیز هزاره» هنرمند افغانستانی با تعقیب محموله غیرمعمول می‌خواهد ۲۰ تن زباله جمع‌آوری شده از پایگاه بگرام را به عنوان «اثر هنری» به امریکا منتقل کند.
این محموله قرار است راهش را دوباره به سمت غرب بپیماید و از کراچی و خلیج فارس، اقیانوس هند و اطلس عبور کند تا به ایالات متحده بازگردد.
این هنرمند که در حال حاضر در کابل و برلین کار می‌کند، با بازبینی دقیق آنچه آن را «زنجیره تأمین جنگ جهانی علیه تروریزم» می‌نامد، تخمین زده است که این سفر ممکن یک سال طول بکشد. این زنجیره شامل مسیرها در امتداد بندرها و شهرهای جهان می‌شود که تسلیحات و سربازان امریکایی از طریق آن برای جنگ به افغانستان آمدند. وقتی این محموله وارد خاک ایالات متحده شود، هزاره آن را «هدیه به مردم امریکا» می‌نامد.
با توجه به مقررات در مورد رد شدن وارد کردن این محموله به ایالات متحده، وی این کانتینر پر از زباله را به عنوان اثر هنری نامگذاری کرده است.
هزاره در این باره می‌گوید: وقتی به امریکا برسد، متعلق به امریکایی‌هاست. وقتی وارد امریکا شود، دیگر بازگردانده نمی‌شود.
این کار برای نمایشگاه بزرگ هنری ۲۰۲۲ Carnegie Internationalکه هر سه تا چهار سال در ماه سپتمبر در پیتسبورگ برگزار می‌شود، برنامه‌ریزی شده است.
ایالات متحده پس از ۲۰ سال اشغال افغانستان، مرگ، هرج و مرج و میدان‌هوایی بگرام را در افغانستان پشت سر گذاشت. اکنون انبوه زباله، پلاستیک سمی، فلزات قراضه و زباله‌های الکترونیکی همه چیزهایی هستند که به جا مانده است.
این تحفه به مردم امریکا، میراث جنگ و ایده دوران تسلیحات، تجهیزات و خرده ریزه‌های ارتش را که در غرب تولید شده و به پس از سقوط نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان، مرگ و ویرانی بیشتر به دست طا-لبان افتاده، منعکس می‌کند. همچنین از همدستی سیاست و اقتصاد در عصر درگیری جهانی و جنگ‌های نیابتی انتقاد می‌کند.
عزیز هزاره که متولد ۱۹۹۲ در ولایت میدان وردک است در کودکی با خانواده‌اش به کابل نقل مکان کرده‌اند؛ جایی که از آسیب‌های جنگ افغانستان-شوروی، درگیری‌های مدنی و تهاجم ایالات متحده، بخش عمده خاطرات و دیدگاه وی از جهان را شکل می‌دهد.
وی در این باره توضیح می‌دهد: بخشی از دوران کودکی در کابل یک طرف، یک نمایش ترسناک است. از طرف دیگر، جنگ چنان عادی شده که تا وقتی از راه دور نبینید، درک نمی‌کنید.
هزاره با خلق چندین اثر در این راستا می‌گوید که بسیاری کودکان در افغانستان با صداهای جنگ در این کشور کاملاً آشنا هستند و حتی فرق بین صدای کلاشنیکوف که طا-لبان استفاده می‌کنند و ام-۱۶ امریکایی‌ها را درک می‌کنند.
این هنرمند افغانستانی می‌افزاید: ما با آن‌ها رشد کردیم، با آن‌ها مردیم. ما از آن یادبود می‌کنیم، جشن می‌گیریم و به خاطر می‌سپاریم.
او با اشاره به برنامه آموزشی ۵۰ میلیون دالری ایالات متحده که از «کتاب‌های درسی مجاهدین» حمایت کرد، می‌گوید: طا-لبانی که اکنون در کابل داریم، بچه‌هایی هستند که در اردوگاه‌های پناهندگان پاکستان بزرگ شده‌اند [در اواسط دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰]. آن‌ها همواره مشغول این کارزار «جی» برای جهاد بوده‌اند».
هزاره می‌گوید: این روند رادیکالیزاسیون یک پروژه امریکایی است.
گفتنی است که در ماه دسمبر، عزیز هزاره برنده جایزه هنری ۱۰۰ دالری نسل آینده شد.
