نشست دوحه‌سوم و حاشیه‌های پر رنگ‌تر از متن
نویسنده: حفیظ‌الله رجبی
خبرگزاری دید: مبادله زندانیان طالبان با زندانیان امریکایی در شرایط کنونی می تواند حاشیه مهم تر از متن به حساب آید. در نشست دوحه سوم می بایست آزادسازی دارایی های بلوکه شده مردم افغانستان از سوی امریکا مورد بحث جدی قرار می گرفت و محقق می شد چراکه می توانست بخش بزرگی از مشکلات اقتصادی مردم افغانستان را حل کند.
یکی از موضوعاتی که در دیدار مقامات طالبان با نمایندگان امریکا در حاشیه نشست دوحه سوم مورد بحث قرار گرفت مبادله زندانیان بود.
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی و رئیس هیات اعزامی طالبان به نشست دوحه سوم، روز گذشته چهارشنبه سیزدهم سرطان در یک کنفرانس مطبوعاتی در کابل گفت در جریان نشست دوحه سوم و دیدار مقامات طالبان با نمایندگان امریکا بحث مبادله زندانیان بین دو طرف مطرح و در این مورد توافقاتی حاصل شده است.
وی افزود به همان میزان که آزادی شهروندان امریکایی از زندان های طالبان برای واشنگتن مهم است به همان اندازه طالبان به رهایی زندانیان خود از زندان گوانتانامو اهمیت می دهد.
مجاهد افزود دو شهروند امریکایی در افغانستان زندانی اند و چندین نیروی ارشد طالبان در زندان های امریکا از جمله زندان مخفی این کشور در کوبا زندانی می باشند.
سخنگوی امارت اسلامی تاکید نمود بحث مبادله زندانیان امریکایی با زندانیان افغان پیش از این نیز با مقامات امریکایی مطرح شده بود و برای تحقق این روند امریکا می بایست شرایط طالبان را بپذیرد.
براساس گزارشات رسانه ها، هجده کارمند سازمان غیر دولتی “ماموریت کمک بین المللی” به شمول یک شهروند امریکایی به نام “کربت” که به اتهام تبلیغ مسیحیت دستگیر شده بودند اکنون در زندان طالبان به سر می برند.
ایالات متحده امریکا قبلا نسبت به شرایط صحی کربت، در خطر بودن زندگی وی و فراهم نمودن خدمات درمانی برای وی از سوی طا-لبان هشدار داده بود.
از سویی هم براساس گزارشات، در میان صدها طالبی که به اتهام فعالیت های تروریستی قبلا توسط امریکا در افغانستان بازداشت شده بودند فردی به نام “محمد رحیم” هنوز در زندانی گوانتانامو محبوس است.
این همه در حالی ست که طی سال های گذشته چندین تن از چهره های ارشد طالبان از جمله محمد کریم و محمد ظاهر که تا سال دو هزار و هفده در گوانتانامو نگهداری می شدند سرانجام پس از بیست سال به عمان منتقل و در ادامه به طالبان تحویل داده شدند.
تفاهم مبادله زندانیان میان طالبان و امریکا اگرچه در نفس خود یک اقدام انسانی ست اما براساس نظر کارشناسان امر در مقایسه با بحران های کلانی که افغانستان و مردمش در حال حاضر با آنها دست و پنجه نرم می کنند یک اولویت درجه چندم به حساب می آید.
مبادله زندانیان طالبان با زندانیان امریکایی در شرایط کنونی می تواند حاشیه مهم تر از متن به حساب آید.
در نشست دوحه سوم می بایست آزادسازی دارایی های بلوکه شده مردم افغانستان از سوی امریکا مورد بحث جدی قرار می گرفت و محقق می شد چراکه می توانست بخش بزرگی از مشکلات اقتصادی مردم افغانستان را حل کند.
مساله مهم دیگر تشکیل یک حکومت همه شمول از سوی طالبان است که در نشست دوحه سوم می بایست به صورت جدی از سوی امریکا و غرب و سازمان ملل مطرح و اقدامات لازم برای قانع ساختن یا اعمال فشارهای لازم به طالبان برای تن دادن به این خواسته مهم مردم افغانستان روی دست گرفته می شد.
به هر صورت مبادله زندانیان طالبان با زندانیان امریکایی بیش از اینکه به نفع مردم افغانستان باشد به سود گروه حاکم و امریکایی هاست و تحلیل رفتارهای طالبان نشان داده با آزادی چهره های ارشد طالبان از زندان گونتانامو و جابه جایی آنها در بدنه قدرت در افغانستان احتمال گسترش انحصارگرایی، تبعیض و بی عدالتی ناشی از عملکرد طالبان آزاد شده در آینده تقویت می شود.
