خبرگزاری دید: ترکیب نامتوازن ارتش جدید، با حضور گسترده جنگجویان خارجی، خطرات امنیتی، فرقهای و منطقهای را بهطور چشمگیری افزایش داده است.
با فروپاشی دولت بشار اسد در اواخر ۲۰۲۴ و آغاز دوره گذار پنجساله تحت رهبری گروه شورشی تحریرالشام (HTS) بازسازی ارتش سوریه به یکی از مهمترین چالشها تبدیل شده است.
در این میان، تصمیم برای ادغام حدود ۳۵۰۰ جنگجوی خارجی، عمدتاً از اقلیت مسلمان اویغور چین و کشورهای همسایه، در واحد جدیدی به نام لشکر ۸۴ ارتش سوریه، واکنشهای گستردهای را برانگیخته است.
برآوردها نشان میدهند که جنگجویان خارجی تقریباً ۳۰ درصد از نیروهای HTS را تشکیل میدهند. تنها تعداد اویغورها در سوریه بین ۵۰۰۰ تا ۷۰۰۰ نفر تخمین زده میشود؛ رقمی بسیار بالاتر از آمار رسمی اعلامشده. HTS
در دسمبر ۲۰۲۴، HTS اعلام کرد که از میان ۴۹ افسر ارتقایافته، ۶ نفر جنگجوی خارجی هستند؛ نشانهای از ادغام آنها در ردههای فرماندهی.
با این حال، در دو ماه بعد، در جریان خشونتهای خونین در مناطق ساحلی سوریه، بیش از ۱۰۰۰ غیرنظامی جان باختند؛ بسیاری از قربانیان از اقلیت علوی بودند و گزارشهای متعددی از مشارکت مستقیم جنگجویان خارجی در این کشتارها حکایت داشت.
گزارشهای تحلیلی از جمله گزارش مرکز سوفان (TSC) تأکید میکنند که این جنگجویان در قالب ساختارهای تاکتیکی مانند ملحمه تکتیکال، مهاجر تکتیکال، و آلبانی تکتیکال، در ارتش جدید نقش آموزشدهنده و فرمانده دارند. برخی از این گروهها حتی شرکتهای نظامی خصوصی (PMC) تأسیس کردهاند.
در چنین شرایطی، بسیاری از تحلیلگران هشدار میدهند که ادغام نیروهای فاقد وابستگی ملی و دارای پیشینه جهادی، بدون وجود دکترین ملی نظامی، نهتنها به یکپارچگی ارتش کمکی نمیکند، بلکه میتواند روند بازسازی اعتماد ملی را بهشدت آسیبپذیر سازد.
اگرچه امریکا تصمیم خود را مبتنی بر «شفافیت در روند ادغام» توجیه کرده و HTS دیگر بهطور رسمی سازمانی تروریستی محسوب نمیشود، اما ترکیب نامتوازن ارتش جدید، با حضور گسترده جنگجویان خارجی، خطرات امنیتی، فرقهای و منطقهای را بهطور چشمگیری افزایش داده است.
ترجمه و تلخیص: سید طاهر مجاب – خبرگزاری دید
نویسنده: رانی بالوت
منبع: نشنل انترست – National Interest