خبرگزاری دید: پس از ۱۱ سپتامبر، مجاهدین دیگر «قهرمان» نبودند؛ آنها «تروریست» شدند. جورج بوش جنگ را سادهسازی کرد: «ما آزادی را دوست داریم، آنها نه.» تصاویر زنان در چادرهای آبی در رسانهها منتشر شد تا مشروعیت جنگ نشان داده شود.
قهرمانان دیروز، مهاجران متهم امروز
شب پیش از روز شکرگزاری، رحمنالله لکنوال، مهاجر افغان و مامور سابق سیآیای CIA، دو سرباز امریکایی را در واشنگتن هدف قرار داد. یکی جان باخت و دیگری بهشدت مجروح شد. دونالد ترامپ افغانستان را «جهنم روی زمین» خواند و مهاجرت افغانها را متوقف کرد.
اما واقعیت این است: بسیاری از افغانها فقط میخواستند زنده بمانند و زندگی بسازند. شرایط امروز افغانستان، محصول دههها دخالت امریکا است. خشونت و ترس، میراث همان سیاستهایی است که افغانها را مجبور به ترک وطن کردند.
از «ملت قهرمان» تا «جنگجویان اسلامی»
در دهه ۱۹۸۰، رونالد ریگان افغانستان را «ملت قهرمان» خواند و مجاهدین را با پدران بنیانگذار امریکا مقایسه کرد. امریکاییها در آن زمان از مجاهدین علیه شوروی حمایت کردند، حتی پیش از آن که ارتش سرخ وارد افغانستان شود. اما نتیجه چه بود؟ بیش از یک میلیون افغان کشته و میلیونها نفر آواره شدند.
کتابهای درسی و آموزشها، جهاد را به کودکان القا میکردند. افغانستان به میدان جنگ سرد تبدیل شد، اما مردم عادی قربانی شدند.
جهنم بعد از اشغال
با خروج شوروی و سقوط دولت طرفدار شوروی، افغانستان درگیر جنگ داخلی شد و به پناهگاهی برای شبهنظامیان و جهادیها تبدیل شد. هشدارها درباره ظهور القاعده و اسامه بنلادن نادیده گرفته شد. دهه ۹۰ با حملات تروریستی و رشد بنیادگرایی همراه بود، محصول همان شبکههایی که زمانی توسط امریکا مسلح شده بودند.
تغییر روایتها
پس از ۱۱ سپتامبر، مجاهدین دیگر «قهرمان» نبودند؛ آنها «تروریست» شدند. جورج بوش جنگ را سادهسازی کرد: «ما آزادی را دوست داریم، آنها نه.» تصاویر زنان در چادرهای آبی در رسانهها منتشر شد تا مشروعیت جنگ نشان داده شود.
دو دهه بعد، نیم میلیون افغان کشته شدند و میلیونها نفر آواره شدند. با خروج امریکا در ۲۰۲۱، طالبان دوباره قدرت گرفتند و بایدن شکست را به افغانها نسبت داد. ترامپ این کشور را «جهنم» خواند.
قربانیان واقعی
از ریگان تا ترامپ، روایت امریکا افغانها را به قهرمان یا تروریست تقلیل داده و تاریخ واقعی را پاک کرده است. افغانستانیها و مسلمانان در این میان تنها قربانیان سیاستها و جنگهای خارجی هستند.
امروز، افغانستانیها همچنان زندگی میسازند، خانوادههایشان را نگه میدارند و برای حقوق بشر مبارزه میکنند. آنها میخواهند آموزش دخترانشان را ببینند و آیندهای بسازند که خودشان انتخاب میکنند.
پایان روایتهای تحریفشده
به جای داستانهای عوامفریبانه و سیاستمداران فرصتطلب opportunist، به افغانستانیها گوش دهید. آنها روایتگر زندگی واقعیاند: بازسازی پس از ویرانی، تلاش برای عدالت، مقاومت در برابر خشونت و امید در میان آشوب. افغانستان اگر شکسته است، بخشی از آن محصول سیاستهای نادرست و شکستهای امریکا است.
ترجمه و تلخیص: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
نویسنده: لیلا نادر
منبع: سالن – Salon.com