نهادهای مبتدی طا-لبان پاسخگوی نیازهای مردم نیست

خبرگزاری دید: طا-لبان برای اداره این کشور به یک رویکرد کاملاً جدید نیاز دارند، به‌خصوص این‌که آن‌ها اکنون نه تنها مناطق روستایی را اداره می‌کنند که همیشه پذیرای ایدیولوژی محافظه‌کارانه و پدرسالارانه است، بلکه شهرها و مناطق هزاره‌جات با اکثریت شیعیان را نیز کنترول می‌کنند؛ مناطقی که به شدت با بازگشت آن‌ها مخالفت کردند.

روزنامه لو موند در مطلبی تحت عنوان “تقلای طا-لبان برای برآوردن نیازهای افغانستانی‌ها” نگاشته که هرچند طا-لبان با ساختار قضایی کم‌تر فاسد، حکومت موازی خود را ایجاد و قدرت را به دست گرفت اما نهادهای مبتدی که روی کار آورده نمی‌تواند نیازهای جمعیت در حال رشد این کشور را برآورده کند.
این روزنامه فرانسوی نوشته که در اگست ۲۰۲۱، طا-لبان پس از خروج اجباری نیروهای ائتلاف غرب از افغانستان و تصرف شهرهای بزرگ، امارت اسلامی خود را دوباره تأسیس کردند.
اگرچه آن‌ها در مقایسه با دولت قبلی ساختار قضایی کم‌تر فاسد و حکومت موازی ایجاد کرد و قدرت را به دست گرفت، اما نهادهای مبتدی که از آن زمان راه‌اندازی کرده‌اند، نیازهای جمعیت در حال رشد افغانستان (بیش از ۴۰ میلیون نفر) را که به دلیل چهار دهه درگیری مسلحانه فقیر شده اند، برآورده نمی‌تواند.
این نشریه در ادامه نوشته است که اجرای عدالت بهتر از دولت‌های سهل‌انگار حامد کرزی و اشرف غنی ممکن برای تضمین رضایت مردم کافی باشد. اما اکنون طا-لبان نمی‌توانند به راحتی از بسیاری مشکلات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی که هیچ راه‌حلی برای آن‌ها ندارند، چشم‌پوشی کنند.
در این مطلب آمده که امروز مردم افغانستان از طا-لبان انتظار دارند منازعات بر سر زمین را حل کنند و پرونده‌های دزدی و قتل را پیگیری و محاکمه کنند، اما همچنین می‌خواهند نیازهای اولیه‌شان را در زمینه غذا، آموزش، مراقبت‌های صحی و اشتغال نیز تامین کنند.
این مطلب تحلیلی می‌گوید که طا-لبان برای اداره این کشور به یک رویکرد کاملاً جدید نیاز دارند، به‌خصوص این‌که آن‌ها اکنون نه تنها مناطق روستایی را اداره می‌کنند که همیشه پذیرای ایدیولوژی محافظه‌کارانه و پدرسالارانه است، بلکه شهرها و مناطق هزاره‌جات با اکثریت شیعیان را نیز کنترول می‌کنند؛ مناطقی که به شدت با بازگشت آن‌ها مخالفت کردند.
این روزنامه فرانسوی نوشته که بزرگ‌ترین مداخله بین‌المللی زیرساخت‌های این کشور را نادیده گرفت:

• سه چهارم بودجه آن از طریق زنجیره طولانی پیمانکاران فرعی فقط از افغانستان عبور کرد و دوباره به غرب بازگشت.
• بیشتر پولی که در افغانستان هزینه شد از سوی مقامات ارشد دولتی اختلاس شد.
  درست قبل از سقوط کابل در ۱۵ اگست ۲۰۲۱، بودجه ۶ میلیارد دالری حکومت غنی از کمک‌های بین‌المللی تامین می‌شد. از طرفی هم، پروژه‌های کمکی یا سازمان‌های غیر دولتی که توسط غرب تمویل می‌شدند، بسیاری خدمات ضروری را ارایه می‌کردند.
  در این مطلب آمده که پس از خروج نیروهای غربی، دارایی‌های افغانستان مسدود شد و کمک‌های خارجی خشکید.
  با این حال، طا-لبان رسمیت‌یابی بین‌المللی را بر حکومت‌داری خوب و اداره یک حکومت کارآمد، اولویت داده‌اند.

نویسنده: آدام باچکو
منبع: لوموند – Le Monde